Właściwości antybakteryjne miodu Manuka przeciw Staphylococcus aureus (gronkowiec złocisty) z zakażonych ran
Właściwości antybakteryjne miodu w zainfekowanych ranach nie zależą wyłącznie od jego wysokiej osmolarności oraz nadtlenku wodoru. Przebadaliśmy wrażliwość 58 koagulazo-dodatnich szczepów Staphylococcus aureus, wyizolowanych z zakażonych ran, na miód z pszczelich pastwisk i miód Manuka.Istniała niewielka różnica między szczepami w ich wrażliwości na miód: minimalne stężenie inhibitujące wynosiło od 2 do 3% (v/v) dla miodu Manuka i od 3 do 4% (v/v) dla miodu z pastwisk pszczelich. A zatem miody te zapobiegłyby wzrostowi Staphylococcus aureus, gdyby były rozpuszczone w płynach ustrojowych od siedmiokrotnie do czternastokrotnie przekraczając punkt, w którym ich osmolarność przestałaby być czynnikiem inhibitującym.
Czynność antybakteryjna miodu z pastwisk pszczelich polegała na uwolnieniu nadtlenku wodoru, co in vivo mogło być zredukowane przez czynność katalizującą w tkankach lub krwi. Czynność miodu Manuka wynika częściowo ze składnika fitochemicznego, więc ten typ miodu może być bardziej efektywny in vivo. Wymagane są porównawcze badania kliniczne z podobnymi miodami.
Źródło: Cooper RA, Molan PC, Harding KG
Journal of the Royal Society of Medicine 1999 Czerwiec; 92(6):283-285
